Friday, September 28, 2007

Şebnem Ferah - Çakıl Taşları

Benim çakıl taşlarım var irili ufaklı
Kaybolduğumda yere yayıp yol yaptığım
Çakıl taşlarım var her yerden topladığım
Boşluğa düştüğümde oyunlar yaratıp oynadığım

Benim bir sözlüğüm var unutulmuş bir dil
Oysa ki içinde her şeyin anlamı gizli
Benim bir gözlüğüm var sol camı kırıldı
Taktığım zamanlarda içini gösteren adeta

Nakarat:
Sen hiç 'hiç' oldun mu, birden duruldun mu?
Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi?
Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi?
Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen?
Düştün mü sen?

Benim hiç boyanmamış dört duvarım var
Çatlaklarından sızıp içinden geçtiğim
Benim hiç yıkılmamış duvarlarım var
Dikkatle baktığımda ardını gördüğüm adeta

Nakarat:.....

Benim bir hikayem var sonunu yazmadığım
Benim bir sevgilim var henüz tanışmadığım
Benim umudum var benim umudum
Benim umudum var benim umudum

Nakarat:....



Камъчета чакъл

Аз имам камъчета чакъл - малки, големи...
Когато се загубя ги подреждам по земята и си правя път.
Имам камъчета чакъл, от всякъде събрани.
Когато съм празна си играя с тях.

Аз имам речник със забравен език.
А всъщност в мен е скрито значението на всяка дума.
Аз имам очила -
Когато ги сложа, сякаш виждам вътре в себе си.

Припев:
Ти някога бил ли си ‘никой’?Неочаквано спирали ли са те?
Пил ли си вода,без значение дали е чиста или мръсна?
Летял ли си над земята без да има спасителна мрежа под теб?
...и тъкмо когато е започвало да ти харесва,падал ли си?

Аз имам стени, които никога не са боядисвани
И през които може да се мине само през пукнатините.
Аз имам стени, които никой не е разрушил,
Като се загледам отблизо... сякаш ти си се опитвал?

Припев.:...

Аз имам приказка с незавършен край.
Аз имам приятел - него познавам още...
И имам надежда, имам надежда,
Имам надежда...

Припев:....

No comments: